روزنامه‌ی پیتربورو تلگراف، در گزارشی که شبکه خبری ایران اینترنشنال آن را به فارسی برگردانده است می‌نویسد، کشیش کاتولیک، گلی فرانسیس- دهقانی در پایان تابستان امسال، پس از ۱۳سال خدمت در کلیساهای پیتربورو، به مقام اسقفی می‌رسد. گلی که در اصفهان متولد شده است، همراه خانواده‌ی خود، پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۸۰، ایران را ترک کردند و به بریتانیا پناهنده شدند.
 
گلی می‌گوید: «پدر من یک مسلمان مسیحی‌شده بود و خانواده‌ ما، جزو یک جامعه‌ کوچک مسیحیان وابسته به کلیسای انگلیسی آنگلیکان(Anglican) بود. من تنها دانش‌آموز مسیحی در مدرسه‌ای بودم که اکثریت آن را مسلمانان تشکیل می‌دادند. هویت من، درواقع آمیزه‌ای از مسلمان و مسیحیت است؛ نوعی شرقی- غربی، یا بهتر گفته باشم ایرانی- انگلیسی. پس از انقلاب، جامعه‌ مسیحیان کشور و خانواده‌ی ما، مورد تهدید ویژه‌ حکومت جدید قرار گرفت. پدر من تا آن روز، اسقف کلیساهای ایران شده بود. حوادث آن روزها سرانجام به قتل برادر ۲۴ساله‌ من منتهی شد. اما هیچ‌کس به‌خاطر قتل او، به دست عدالت سپرده نشد. ولی ما همیشه بر این باور بوده‌ایم که او را به‌خاطر موقعیت پدرم و فرزند او بودن، کشتند.

خانم اسقف می افزاید: «من در سن ۱۴ سالگی، همراه باقی‌مانده‌ی خانواده به بریتانیا پناهنده شدم. امروز، ۳۷سال پس از آن روزها، من هنوز هویت خود را حفظ کرده‌ام و برایم جالب است که چطور انسان‌ها می‌توانند خود را متعلق‌به یک جامعه‌ی جدید بدانند، درحالی‌که از محل تولد خود فرسنگ‌ها فاصله دارند. من بریتانیایی هستم؛ ولی همزمان ایرانی هم باقی مانده‌ام».

 به گزارش پیتربورو تلگراف، اسقف گلی فرانسیس- دهقانی در مسؤولیت جدید خود، به مسیحیانی که از اقلیت‌های قومی به بریتانیا پناهنده شده‌اند، کمک‌های انسان‌دوستانه و آموزش برای یافتن یک زندگی جدید، ارائه خواهد کرد.