شادروان دکتر جوان از استادان بازنشسته MIT معروف ترین دانشگاه مهندسی ایالات متحده بود و در سال 1954 از دانشگاه کلمبیا درجه دکترای خود در رشته فیزیک را دریافت کرده بود. او شاگرد مستقیم فیزیکدان برنده جایزه نوبل چارلز هارد تاونز بود و از اعضای آکادمی ملی علوم آمریکا محسوب می شد.

این فیزیکدان ایرانی‌آمریکایی در سال ۱۹۷۵ مهم‌ترین نشان انجمن نورشناسی آمریکا یعنی مدال فردریک ایوز را از انجمن اپتیکال دریافت کرد. در جمله‌ای که در کنار این نشان حک شده‌است از آقای جوان به خاطر «پدیدآوردن یک دستگاه نورشناختی (لیزر گازی) با کاربردهای بی‌سابقه در پژوهش‌های علمی» قدردانی فراوان شده‌است.

شادروان دکتر علی جوان در سال ۱۹۷۹ به عنوان Humbolt Foundation Fellow شناخته شد و 14 سال بعد در سال ۱۹۹۳ جایزهٔ علمی جهانی آلبرت اینشتین را دریافت نمود.

این دانشمند برجسته ایرانی آمریکایی همچنین در سال ۲۰۰۷ رتبه دوازدهمین انسان نخبه را در جهان از سوی نشریه تلگراف کسب کرده بود.