منشور همبستگی و سازماندهی برای آزادی ( منشور مهسا)

 

پس از قتل مهسا (ژینا) امینی و آغاز انقلاب «زن، زندگی، آزادی»، مردم ایران مبارزه آزادیخواهانه خود را پی می گیرند و بر آن هستند تا زنجیر ستم، تبعیض و استبداد را بگسلند. همه ما که زخمی از جمهوری اسلامی بر جان و تن خود داریم، راه رسیدن به ایرانی آزاد و دموکراتیک را، گذار از جمهوری اسلامی می دانیم. رسیدن به این هدف نهایی نیازمند سه عامل همبستگی، سازماندهی و مبارزه مستمر است. این منشور ابتدا بر فعالیت های خارج از کشور تکیه می کند که می تواند زمینه را برای مشارکت فعالانه کنشگران داخل کشور فراهم کند. بر این باوریم که انزوای جهانی جمهوری اسلامی از اولین گام های لازم برای ایجاد تغییر است و باید خواسته های زیر پیگیری شود: 

1- ایجاد فشار بین المللی بر جمهوری اسلامی برای لغو حکم اعدام و آزاد کردن بی قید و شرط و فوری تمام زندانیان سیاسی. 

2- رایزنی دولت های دموکراتیک برای اخراج سفرای جمهوری اسلامی. 

3- رایزنی با دولت های دموکراتیک برای اخراج وابستگان جمهوری اسلامی در کشورهای متبوع خود. 

4- رایزنی با دولت های دموکراتیک برای حمایت از این منشور و سازماندهی پس از آن. 

5- ایجاد راه هایی برای یاری رسانی به مردم ایران. 

تأثیرگذاری این دولت ها باید به نحوی صورت پذیرد که آن ها حق دخالت در امور داخلی و تصمیمات مردم ایران را نداشته باشند. 

گام های بعدی با حضور کنشگران داخل ایران بر عدالت انتقالی، تشکیل شورای انتقال قدرت و راهکارهای انتقال قدرت به حکومتی « دموکراتیک، ملی و سکولار» تمرکز می کند. این کار نیازمند همراهی هموطنان متخصص در رشته های مختلف است که دعوت به همکاری خواهند شد و کمیته های تخصصی گذار از جمهوری اسلامی را تشکیل می دهند. سازوکارهای دموکراتیک و اجرایی این همبستگی و سازماندهی برای نتیجه گیری از مبارزات مدنی مردم ایران در اولین فرصت معرفی و اجرا خواهد شد.  

 

 

* باورهای مشترک نیروهای خواهان تغییر نظام جمهوری اسلامی برای رسیدن به ایران دموکراتیک: 

 

- حکمرانی دموکراتیک: 

1- تعیین نوع حکومت از طریق همه پرسی و استقرار یک نظام دموکراتیک سکولار ( بر مبنای اصل جدایی دین از حکومت) که در آن تمامی مقامات سیاسی و رسمی، به واسطه انتخابات آزاد و دموکراتیک انتخاب می شوند و باید همه شهروندان از هر باور و قوم و جنسیت و گرایش جنسی در پیشگاه قانون، از حقوق و احترام برابر برخوردار باشند. 

2- حفظ یکپارچگی سرزمین ایران با پذیرش گوناگونی زبانی، قومی( اتنیکی)، مذهبی و فرهنگی آن. 

3- تمرکززدایی از قدرت با سپردن اختیارات مالی، اداری و سیاستگذاری به نهادهای منتخب استانی، شهری و ناحیه ای. 

4- تشکیل نهاد مستقل نظارت بر انتخابات و پذیرش نظارت نهادهای ناظر داخلی و بین المللی بر  انتخابات. 

5- برگزاری انتخابات دموکراتیک برای تشکیل مجلس موسسان و تدوین قانون اساسی جدید در فرآیندی شفاف و مشارکتی. 

 

- حقوق بشر و کرامت انسانی:

6- پذیرش تکثر و تنوع در جامعه ایران و تلاش برای رفع تبعیض های تاریخی و کنونی، پذیرش جایگاه زبان های مادری براساس قوانین و کنوانسیون بین المللی. 

7- التزام قانون اساسی جدید به تمامی اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر و تمامی حقوق و آزادی های ذکر شده در آن. 

8- لغو مجازات اعدام و هر نوع کیفر جسمانی، ممنوعیت هر نوع مجازات خودسرانه در دوران گذار و پیوستن به کنوانسیون منع شکنجه در نظام جدید. 

9- پیوستن و عمل به کنوانسیون بین المللی رفع هرگونه تبعیض علیه زنان، عمل به کنوانسیون حمایت از افراد دارای معلولیت، عمل به کنوانسیون حقوق کودکان و تمام کنوانسیون های بین المللی که ایران به آن ها پیوسته است اما بدون اجرا باقی مانده اند، پذیرش دو پروتکل اختیاری میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی. 

10- پیوستن و عمل به کنوانسیون سازمان بین المللی کار درباره حقوق کارگران شامل آزادی تشکل و حق سازمان یابی، اعتصاب و مذاکره جمعی، تأمین سلامت، امنیت و منع تبعیض در محیط کار و ضمانت حداقل دستمزد عادلانه. 

 

- عدالت:

11- حمایت از تشکیل دستگاه قضایی مستقل بر طبق استانداردهای جهانی. 

12- دادخواهی برای تمامی قربانیان جمهوری اسلامی توسط کمیته های حقیقت یاب از طریق تشکیل دادگاه های عادلانه و بی طرف با امکان دسترسی آزادانه به وکیل مستقل و انتخابی.