رژیم جمهوری اسلامی در ابتدا تصمیم گرفت برای خنثی کردن این اعتراضات از کردستان شروع کند. از این رو، در اواخر سپتامبر به گروه‌های کرد مخالف در عراق موشک پرتاب کرد، اما در این نقشه شکست خورد. در هفته اخیر دوباره به گروه‌های کرد در عراق حمله کرد و مدعی شد که ده‌ها فعال کرد برای مقابله با این رژیم وارد ایران شده‌اند.
از سوی دیگر جمهوری اسلامی، نسبت به آذربایجان موضع خصمانه گرفته و مدعی است که دشمنان آنها از سوی «صهیونیست ها» حمایت می شوند. اما به نظر می رسد که این تبلیغات از سوی این رژیم دیگر نخ نما شده است.
جمهوری اسلامی دیگر نمی تواند این اعتراضات را کنترل کند. در واقع، فکر می کرد که اعتراضات ممکن است 40 روز پس از مرگ مهسا امینی پایان یابد. به امید اینکه عزاداری سنتی در 5 اکتبر به پایان برسد در حالی که اشتباه می کرد و همچنان اعتراضات ادامه دارد.
در واقع، تعیین تداوم این خیزش مردمی بسیار دشوار است، اما ویدئوهای ارسالی از اعتراضات مردمی در سراسر کشور نشان می دهد که مردم به نمادهای این رژیم حمله می کنند. در این ویدئوها تصاویر خامنه ای و مجسمه های قاسم سلیمانی را به آتش می کشند.
این خیزش مردمی نشان می دهد که این یک نوع « بیداری» در سراسر کشور است و رژیم نیروی کافی برای مقابله با همه این اعتراضات را ندارد. با این وجود، سرکوب همچنان ادامه دارد. حدود 15000 نفر تاکنون بازداشت شده اند و شایعاتی است مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی می خواهد تعدادی از بازداشت شدگان را اعدام کند.
مشکل دیگر جمهوری اسلامی این است که ممکن است از نظر اقتصادی از سوی دیگر بخش‌های جامعه مانند بازرگانان یا کارگران بخش انرژی، با اعتراضات و اعتصابات مواجه شود.
بنابراین جمهوری اسلامی با مجموعه ای از چالش های بی سابقه از نظر سیاسی، نظامی و امور داخلی روبه رو می باشد. ناتوانی رژیم در حل همه این مشکلات بسیار مشخص و واضح است.
این واقعیت که جمهور اسلامی همچنان به حمله موشکی خود به گروه‌های کرد و سایر مناطق در اقلیم کردستان عراق ادامه می‌دهد، گواه براین است که این رژیم احساس خطر می‌کند.
حال سوال اینجاست که « آیا اعتراضات می تواند به مرحله بعدی برسد؟ » تاکنون مردم ایران توانایی خود را برای ماندن در خیابان ها نشان داده اند.
ترجمه گروه خبری خبرگزاری ایرانشهر
منبع: جورالیزم پست (تاریخ: 16 نوامبر2022)